падтупі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
падту́піцца |
падту́пяцца |
| Прошлы час |
| м. |
падтупі́ўся |
падтупі́ліся |
| ж. |
падтупі́лася |
| н. |
падтупі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падтупі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падтупі́цца сов., прям., перен., разг. притупи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падтупі́цца, ‑туліцца; зак.
Разм. Тое, што і прытупіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падту́плівацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падтупіцца.
2. Зал. да падтупліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падтупля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да падтупіцца.
2. Зал. да падтупляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падтупля́цца несов., возвр., страд., разг. притупля́ться; см. падтупі́цца, падтупля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)