падтупі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падту́піцца падту́пяцца
Прошлы час
м. падтупі́ўся падтупі́ліся
ж. падтупі́лася
н. падтупі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час падтупі́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падтупі́цца сов., прям., перен., разг. притупи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтупі́цца, ‑туліцца; зак.

Разм. Тое, што і прытупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падту́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падтупіцца.

2. Зал. да падтупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтупля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да падтупіцца.

2. Зал. да падтупляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтупля́цца несов., возвр., страд., разг. притупля́ться; см. падтупі́цца, падтупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)