падтупля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падтупля́ю падтупля́ем
2-я ас. падтупля́еш падтупля́еце
3-я ас. падтупля́е падтупля́юць
Прошлы час
м. падтупля́ў падтупля́лі
ж. падтупля́ла
н. падтупля́ла
Загадны лад
2-я ас. падтупля́й падтупля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падтупля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падтупля́ць несов., прям., перен., разг. притупля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падтупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падту́пліваць несов., см. падтупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтупля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да падтупіцца.

2. Зал. да падтупляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтупля́цца несов., возвр., страд., разг. притупля́ться; см. падтупі́цца, падтупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)