падту́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падту́льваю падту́льваем
2-я ас. падту́льваеш падту́льваеце
3-я ас. падту́львае падту́льваюць
Прошлы час
м. падту́льваў падту́львалі
ж. падту́львала
н. падту́львала
Загадны лад
2-я ас. падту́львай падту́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падту́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падту́льваць несов. поджима́ть; см. падтулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падту́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падтуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., што.

Падагнуўшы, скурчыўшы, падабраць або прыціснуць да сябе.

Сабака падтуліў хвост.

|| незак. падту́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поджима́ть несов.

1. (ноги) падку́рчваць, падгіна́ць; (хвост) падціска́ць, падку́рчваць, падту́льваць; (губы) сціска́ць, сту́льваць, сціна́ць;

2. (прижимать) разг. прыціска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баяцца, пабойвацца, страшыцца, палохацца, пужацца, пудзіцца, жахацца, не рашацца; дрэйфіць (разм.); трусіць (абл.); дрыжаць, дрыжэць, калаціцца, трэсціся ад страху □ глядзець у кусты, пазіраць у кусты, падтульваць хвост, падаць духам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)