падсыла́нне гл. падаслаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсыла́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падсыла́нне
Р. падсыла́ння
Д. падсыла́нню
В. падсыла́нне
Т. падсыла́ннем
М. падсыла́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсыла́нне ср. подсыла́ние, подсы́лка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падасла́ць¹, -дашлю́, -дашле́ш, -дашле́; -дашлём, -дашляце́, -дашлю́ць; -дашлі́; -дасла́ны; зак., каго (што).

1. Паслаць з тайнай мэтай.

П. шпіёна.

2. Прыслаць (у 2 знач.; разм.).

П. фурманку.

|| незак. падсыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падсы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. і падсыла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсыла́ние падсыла́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсы́лка ж., разг. падсы́лка, -кі ж., падсыла́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)