падсу́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падсу́шка
Р. падсу́шкі
Д. падсу́шцы
В. падсу́шку
Т. падсу́шкай
падсу́шкаю
М. падсу́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падсу́шка ж. подсу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., што.

Крыху, злёгку высушыць.

П. бялізну.

П. грыбы.

|| незак. падсу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падсу́шванне, -я, н. і падсу́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсу́шка ж. падсу́шванне, -ння ср., падсу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)