падсу́дная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
падсу́дная |
падсу́дныя |
| Р. |
падсу́днай |
падсу́дных |
| Д. |
падсу́днай |
падсу́дным |
| В. |
падсу́дную |
падсу́дных |
| Т. |
падсу́днай падсу́днаю |
падсу́днымі |
| М. |
падсу́днай |
падсу́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсу́дная сущ. подсуди́мая
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсу́дны, -ая, -ае.
1. Які падлягае суду (наогул або ў дадзенай судовай інстанцыі).
Падсудная справа.
2. у знач. наз. падсу́дны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.; падсу́дная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Чалавек, які абвінавачваецца ў чым-н. і знаходзіцца пад судом.
|| наз. падсу́днасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подсуди́мая сущ. падсу́дная, -най ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсу́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падсу́дны |
падсу́дная |
падсу́днае |
падсу́дныя |
| Р. |
падсу́днага |
падсу́днай падсу́днае |
падсу́днага |
падсу́дных |
| Д. |
падсу́днаму |
падсу́днай |
падсу́днаму |
падсу́дным |
| В. |
падсу́дны (неадуш.) падсу́днага (адуш.) |
падсу́дную |
падсу́днае |
падсу́дныя (неадуш.) падсу́дных (адуш.) |
| Т. |
падсу́дным |
падсу́днай падсу́днаю |
падсу́дным |
падсу́днымі |
| М. |
падсу́дным |
падсу́днай |
падсу́дным |
падсу́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсу́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які падлягае суду, павінен разглядацца ў судзе. Падсудная справа.
2. у знач. наз. падсу́дны, ‑ага, м.; падсу́дная, ‑ай, ж. Той (тая), хто абвінавачваецца ў чым‑н. і знаходзіцца пад судом. У позве было прыпісана папярэджанне, што ў выпадку няяўкі ў паказаны час падсудны будзе арыштаваны і дастаўлены ў суд пад канвоем. Колас.
•••
Сесці (папасці, трапіць) на лаву падсудных гл. сесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)