падсудзі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падсуджу́ |
падсу́дзім |
| 2-я ас. |
падсу́дзіш |
падсу́дзіце |
| 3-я ас. |
падсу́дзіць |
падсу́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падсудзі́ў |
падсудзі́лі |
| ж. |
падсудзі́ла |
| н. |
падсудзі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падсудзі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсу́джваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму (разм.).
У спорце: прадузята судзіць на карысць якой-н. каманды, спартсмена.
Суддзя падсуджваў камандзе землякоў.
|| зак. падсудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)