падстэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падстэ́павы падстэ́павая падстэ́павае падстэ́павыя
Р. падстэ́павага падстэ́павай
падстэ́павае		 падстэ́павага падстэ́павых
Д. падстэ́паваму падстэ́павай падстэ́паваму падстэ́павым
В. падстэ́павы (неадуш.)
падстэ́павага (адуш.)		 падстэ́павую падстэ́павае падстэ́павыя (неадуш.)
падстэ́павых (адуш.)
Т. падстэ́павым падстэ́павай
падстэ́паваю		 падстэ́павым падстэ́павымі
М. падстэ́павым падстэ́павай падстэ́павым падстэ́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падстэ́павы геогр. подстепно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны ў зоне стэпу. Падстэпавая паласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подстепно́й геогр. падстэ́павы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)