падстры́гчы, -ыгу́, -ыжэ́ш, -ыжэ́; -ыжо́м, -ыжаце́, -ыгу́ць; -ы́г, -ы́гла; -ыжы́; -ы́жаны; зак., каго-што.

Астрыгчы крыху.

П. вусы.

П. кусты.

П. хлопчыка.

|| незак. падстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падстры́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падстрыгу́ падстрыжо́м
2-я ас. падстрыжэ́ш падстрыжаце́
3-я ас. падстрыжэ́ падстрыгу́ць
Прошлы час
м. падстры́г падстры́глі
ж. падстры́гла
н. падстры́гла
Загадны лад
2-я ас. падстрыжы́ падстрыжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падстры́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падстры́гчы сов. подстри́чь; постри́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце; пр. падстрыг, ‑ла; заг. падстрыжы; зак., каго-што.

Зрабіць раўнейшым, карацейшым, падразаючы (нажніцамі, машынкай). Падстрыгчы вусы. Падстрыгчы кусты. // Абрэзваючы і падраўноўваючы, пакараціць каму‑н. валасы, зрабіць якую‑н. прычоску. Дзядзька Мікалай падстрыг ужо Ганьку да школы, падстрыг, як ён кажа, «пад польку». Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подстри́чь сов. падстры́гчы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстры́гчыся, -ыгу́ся, -ыжэ́шся, -ыжэ́цца; -ыжо́мся, -ыжаце́ся, -ыгу́цца; -ы́гся, -ы́глася; -ыжы́ся; зак.

Падстрыгчы сабе валасы.

П. ў цырульні.

|| незак. падстрыга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся; пр. падстрыгся, ‑стрыглася; заг. падстрыжыся; зак.

Падстрыгчы самому або даць падстрыгчы сабе валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрыгаць — падстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)