падсо́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсо́сны падсо́сная падсо́снае падсо́сныя
Р. падсо́снага падсо́снай
падсо́снае		 падсо́снага падсо́сных
Д. падсо́снаму падсо́снай падсо́снаму падсо́сным
В. падсо́сны (неадуш.)
падсо́снага (адуш.)		 падсо́сную падсо́снае падсо́сныя (неадуш.)
падсо́сных (адуш.)
Т. падсо́сным падсо́снай
падсо́снаю		 падсо́сным падсо́снымі
М. падсо́сным падсо́снай падсо́сным падсо́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсо́сны с.-х. подсо́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсо́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Якую ссе дзіцяня. Падсосная свінаматка. Падсосныя кабылы. // Такі, які ссе матку (пра парасят, цялят і пад.). Падсосныя парасяты.

2. Звязаны з адкормам маладняку малаком матак. Падсосны перыяд. Падсосны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падсо́сна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Падсо́сна
Р. Падсо́сны
Д. Падсо́сне
В. Падсо́сну
Т. Падсо́снай
Падсо́снаю
М. Падсо́сне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

подсо́сный прил., с.-х. падсо́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)