падсма́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падсма́жваю |
падсма́жваем |
| 2-я ас. |
падсма́жваеш |
падсма́жваеце |
| 3-я ас. |
падсма́жвае |
падсма́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падсма́жваў |
падсма́жвалі |
| ж. |
падсма́жвала |
| н. |
падсма́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падсма́жвай |
падсма́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падсма́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсма́жваць несов. поджа́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсма́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падсмажыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсма́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -сма́ж; -жаны; зак., што і чаго.
Прыгатаваць для яды смажаннем або абсмажыць зверху.
П. грыбоў.
|| незак. падсма́жваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падсма́жванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падсма́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсмажваць — падсмажыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсма́жвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падсмажыцца.
2. Зал. да падсмажваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысма́жваць
‘крыху падсмажваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысма́жваю |
прысма́жваем |
| 2-я ас. |
прысма́жваеш |
прысма́жваеце |
| 3-я ас. |
прысма́жвае |
прысма́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прысма́жваў |
прысма́жвалі |
| ж. |
прысма́жвала |
| н. |
прысма́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прысма́жвай |
прысма́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прысма́жваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
по́жаг, ‑а, м.
Абл. Ражон. Дзед пачаў даставаць торбачку. Паволі развязаў, выняў кавалак сала, адрэзаў нажом-цыганком скібачку, нанізаў на пожаг і пачаў падсмажваць. Скрыган. Палаў вялізны камін. Круціліся ў ім на пожагу, шыпелі ў агні кроплямі тлушчу куры. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поджа́ривать несов.
1. (для еды) падпяка́ць; (мясо) падсма́жваць; (сало) падсква́рваць; (кофе, семечки и т. п.) падпра́жваць;
2. перен. (на солнце) падпяка́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пры́жыць, пры́жыці ’прэгчы, пражыць; прэгчы (гарох)’ (пруж., шчуч., лях., ганц., Сл. ПЗБ; карэліц., Жыв. НС; зэльв., стаўб., лях., клец., капыл., ЛА, 4), ’падсмажваць, сушыць’ (Мал.), пры́жаны ’пражаны’ (круп., Сл. ПЗБ). Да пра́жыць (гл.) з нерэгулярнай зменай націскной галоснай. Спецыяльна гл. Курціна, Этимология–1975, 31.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)