падслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
Употай прыслухоўваючыся, пачуць сказанае другому.
П. сакрэт.
|| незак. падслу́хваць, -аю, -аеш, -ае і падслухо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падслу́хванне, -я, н. і падслухо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падслу́хаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падслу́хаю |
падслу́хаем |
| 2-я ас. |
падслу́хаеш |
падслу́хаеце |
| 3-я ас. |
падслу́хае |
падслу́хаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падслу́хаў |
падслу́халі |
| ж. |
падслу́хала |
| н. |
падслу́хала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падслу́хай |
падслу́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падслу́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падслу́хаць сов. подслу́шать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Употай прыслухоўваючыся, пачуць што‑н. (сказанае другім, для другіх). [Буднік:] — Дужа часта соваў.. [Мікіта] не ў сваю справу нос, любіў падслухаць, дзе хто што гаворыць, паглядаў, хто куды пайшоў. Галавач. / у вобразным ужыванні. Цёмныя ночы тояць нейкі ўрачысты спакой, і неба ніжай нахіляецца да зямлі, каб падслухаць яе адвечную скаргу. Колас. // перан. Улавіць, зразумець чые‑н. пачуцці, думкі і пад. Фурсу здалося, што Вронісь падслухаў яго думкі. Баранавых. Родзяцца ў сэрцы дзіўныя думы, Хочацца пушчу падслухаць. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подслу́шать сов. падслу́хаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падслухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падслухо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падслухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падслу́ханы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падслухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапо́ўніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Зрабіць больш поўным, дадаўшы чаго‑н. звыш таго, што ёсць; папоўніць. Дапоўніць кошык грыбамі. Дапоўніць адказ. □ Рэвалюцыйным заходнебеларускім паэтам удалося падслухаць і дапоўніць народныя песні і балады пра герояў вызваленчай барацьбы. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паня́ць, найму, поймеш, пойме; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і зразумець. Родзяцца ў сэрцы дзіўныя думы, Хочацца пушчу падслухаць, паняць. Купала. Сальеры ў творчасці ўсё хацеў паняць, Ва ўсім упэўніцца, усё абмеркаваць. Багдановіч. Не ведаю, ці заахвоцілі мяне такія доказы, але з гэтае гаворкі я паняў, што людзі не роўныя. Скрыган.
•••
Паняць моду — тое, што і узяць моду (гл. узяць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)