падсвіста́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падсвішчу́ падсві́шчам
2-я ас. падсві́шчаш падсві́шчаце
3-я ас. падсві́шча падсві́шчуць
Прошлы час
м. падсвіста́ў падсвіста́лі
ж. падсвіста́ла
н. падсвіста́ла
Загадны лад
2-я ас. падсвішчы́ падсвішчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падсвіста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсвіста́ць сов. подсвисте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсвіста́ць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча.

Зак. да падсвістваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсві́стваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму-чаму.

Свістаць у такт, суправаджаючы спевы, ігру і пад.

|| зак. падсвіста́ць, -вішчу́, -вішчаш, -вішча; -вішчы́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсвисте́ть сов. падсвіста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсві́стванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсвістваць — падсвістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)