Verbum

анлайнавы слоўнік

падсве́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсве́чванне ср. (действие) подсве́чивание, подсве́т м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсвечваць — падсвяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсве́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Асвятляць знізу.

П. карціны.

|| зак. падсвяці́ць, -свячу́, -све́ціш, -све́ціць; -све́чаны.

|| наз. падсве́чванне, -я, н. і падсве́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсве́чивание падсве́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсве́т м.

1. (действие) падсве́чванне, -ння ср.;

произвести́ подсве́т сце́ны зрабі́ць падсве́чванне сцэ́ны;

2. (свет, направленный снизу, сбоку) падсве́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)