падрысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Тое, што і падмаляваць (у 1 знач.).

2. Падправіць (рысунак).

П. партрэт.

|| незак. падрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрысава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падрысу́ю падрысу́ем
2-я ас. падрысу́еш падрысу́еце
3-я ас. падрысу́е падрысу́юць
Прошлы час
м. падрысава́ў падрысава́лі
ж. падрысава́ла
н. падрысава́ла
Загадны лад
2-я ас. падрысу́й падрысу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падрысава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрысава́ць сов. подрисова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

1. Дадаць якія‑н. дэталі, штрыхі (на рысунку), нарысаваць дадаткова.

2. Падправіць, палепшыць рысунак. Падрысаваць партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрисова́ть сов. падрысава́ць; (красками) падмалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрысо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрысоўваць — падрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)