падрыва́ць¹ гл. падарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрыва́ць² гл. падрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падрыва́ю падрыва́ем
2-я ас. падрыва́еш падрыва́еце
3-я ас. падрыва́е падрыва́юць
Прошлы час
м. падрыва́ў падрыва́лі
ж. падрыва́ла
н. падрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. падрыва́й падрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрыва́ць I несов., в разн. знач. подрыва́ть; (здоровье, силы — ещё) надрыва́ть; см. падарва́ць

падрыва́ць II несов. (рылом — о животных) подрыва́ть; см. падры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падарваць.

падрыва́ць ​2, ‑ае.

Незак. да падрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падры́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́е; -ры́ты; зак.

Узрыхліць зямлю пад чым-н., знізу чаго-н. (пра жывёл).

Свіння падрыла яблыню.

|| незак. падрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падарва́ць, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак., што.

1. Разбурыць узрывам.

П. варожы танк.

2. перан. Нанесці шкоду чаму-н., пахіснуць.

П. здароўе.

П. чый-н. аўтарытэт.

|| незак. падрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падры́ў, -ры́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подрыва́ть​I несов. (к подорва́ть)

1. (разрушать взрывом) падрыва́ць;

2. перен. падрыва́ць;

подрыва́ть авторите́т падрыва́ць аўтарытэ́т;

подрыва́ть креди́т падрыва́ць крэды́т;

подрыва́ть здоро́вье падрыва́ць здаро́ўе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць ​1 — падарваць і падрывацца ​1 — падарвацца.

падрыва́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць ​2 — падрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрыва́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падарвацца.

2. Зал. да падрываць ​1.

падрыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падрыцца.

2. Зал. да падрываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)