падрыва́цца гл. падарвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падрыва́юся падрыва́емся
2-я ас. падрыва́ешся падрыва́ецеся
3-я ас. падрыва́ецца падрыва́юцца
Прошлы час
м. падрыва́ўся падрыва́ліся
ж. падрыва́лася
н. падрыва́лася
Загадны лад
2-я ас. падрыва́йся падрыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час падрыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрыва́цца I несов., возвр., страд. подрыва́ться; надрыва́ться; см. падарва́цца, падрыва́ць I

падрыва́цца II несов., возвр., страд. подрыва́ться; см. падры́цца, падрыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падарвацца.

2. Зал. да падрываць ​1.

падрыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падрыцца.

2. Зал. да падрываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак.

1. Загінуць ад выбуху.

П. на міне.

2. Захварэць ад цяжкай працы ці ад падымання чаго-н. цяжкага.

Цягаў каменне і падарваўся.

|| незак. падрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подрыва́ться​I несов., возвр., страд. (к подрыва́ть​I) падрыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́нне I ср. подрыва́ние, подры́в м.; надры́в м.; см. падрыва́ць I, падрыва́цца I

падрыва́нне II ср. подрыва́ние, подры́в м.; см. падрыва́ць II, падрыва́цца II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць ​1 — падарваць і падрывацца ​1 — падарвацца.

падрыва́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць ​2 — падрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрыва́ться​II несов., возвр., страд. (к подрыва́ть​II) падко́пвацца; падрыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взрыва́ться​I несов.

1. узрыва́цца, выбуха́ць; (подрываться) падрыва́цца; (разрушаться) разбура́цца, разбу́рвацца;

2. перен., разг. абура́цца; см. взорва́ться;

3. страд. узрыва́цца; падрыва́цца; разбура́цца, разбу́рвацца; см. взрыва́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)