падрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак., што і без дап.

Кіруючы рулём, падвесці машыну, самалёт і пад. куды-н., да чаго-н.

П. самалёт да месца пасадкі.

|| незак. падру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрулі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падрулю́ падрулі́м
2-я ас. падрулі́ш падруліце́
3-я ас. падрулі́ць падруля́ць
Прошлы час
м. падрулі́ў падрулі́лі
ж. падрулі́ла
н. падрулі́ла
Загадны лад
2-я ас. падрулі́ падрулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падрулі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрулі́ць сов., в разн. знач. подрули́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрулі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Кіруючы рулём, наблізіцца да каго‑, чаго‑н. на самалёце, машыне і пад. Антон устрывожыўся, калі Шпілеўскі, выключыўшы матор, падруліў да ўзбочыны. Савіцкі. Ярота падруліў на самакаце к тратуару і пераступіў нагою з педаля на дошку. Лобан. // што. Кіруючы рулём, падвесці куды‑н. машыну, самалёт і пад. Неўзабаве чарнявы юнак.. падруліў грузавік да самага спуска. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрули́ть сов. падрулі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падру́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падру́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрульваць — падруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)