падра́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (спец.).

Звер або птушка, раненыя паляўнічым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падра́нак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падра́нак падра́нкі
Р. падра́нка падра́нкаў
Д. падра́нку падра́нкам
В. падра́нка падра́нкаў
Т. падра́нкам падра́нкамі
М. падра́нку падра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падра́нак, -нка м., охот. подра́нок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́нак, ‑нка, м.

Спец. Звер або птушка, раненыя паляўнічым. — Што ж гэта з ёй [птушкай]? — Падранак яна, вось што. З адным вокам. Другое зарасло пухам. Бачыце?.. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подра́нок падра́нак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)