падра́дчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падра́дчыцкі падра́дчыцкая падра́дчыцкае падра́дчыцкія
Р. падра́дчыцкага падра́дчыцкай
падра́дчыцкае
падра́дчыцкага падра́дчыцкіх
Д. падра́дчыцкаму падра́дчыцкай падра́дчыцкаму падра́дчыцкім
В. падра́дчыцкі (неадуш.)
падра́дчыцкага (адуш.)
падра́дчыцкую падра́дчыцкае падра́дчыцкія (неадуш.)
падра́дчыцкіх (адуш.)
Т. падра́дчыцкім падра́дчыцкай
падра́дчыцкаю
падра́дчыцкім падра́дчыцкімі
М. падра́дчыцкім падра́дчыцкай падра́дчыцкім падра́дчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падра́дчыцкі подря́дческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падрадчыка. Падрадчыцкае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Арганізацыя (або, раней, асобны чалавек), якая займаецца работамі па падрадах¹.

|| прым. падра́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подря́дческий падра́дчыцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)