падрабні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падрабню́ |
падро́бнім |
| 2-я ас. |
падро́бніш |
падро́бніце |
| 3-я ас. |
падро́бніць |
падро́бняць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падрабні́ў |
падрабні́лі |
| ж. |
падрабні́ла |
| н. |
падрабні́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падрабні́ |
падрабні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падрабні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падрабні́ць сов. сде́лать ме́льче, помельчи́ть, измельчи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падрабні́ць, ‑драбню, ‑дробніш, ‑дробніць; зак., што.
Скрышыць, раздрабіць на частачкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умельчи́ть сов., разг. падрабні́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падрабнёны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падрабніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
помельчи́ть сов. падрабні́ць, падрабі́ць; (покрошить) пакрышы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
измельчи́ть сов. здрабні́ць, падрабні́ць; (искрошить) скрышы́ць, пакрышы́ць; патаўчы́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Патры́сціць ’пакрышыць, падрабніць, пашчыпаць’ (Гарэц.). Балтызм. Параўн. літ. triūsti, triuseti ’абломвацца, крышыцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пасячы́, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. пасек, ‑секла; заг. пасячы; зак.
1. што. Высечы, ссячы ўсё, многае. Слухаў ён [дыверсант], сам з сабой размаўляў, як п’яны: «Я вярнуся на гэту зямлю. Пасяку ўсе сады, папалю ўсе млыны, Хаты чорным агнём спапялю...» Куляшоў.
2. каго-што. Рассячы па кавалкі, падрабніць што‑н. Пасячы дровы. Пасячы мяса на катлеты. □ [Яніна:] Хоць на кавалкі пасячыце мяне, усё адно не пайду за нялюбага! Козел.
3. каго. Засячы, забіць усіх, многіх якой‑н. халоднай зброяй. Пасячы ворага шаблямі.
4. што. Параніць якую‑н. частку цела сякерай, секачом і пад. [Таццяна:] — Глядзі, дзетка маё, асцярожненька махай сякерай. Не дай бог, яшчэ нагу пасячэш. Асіпенка. // Пашкодзіць, папсаваць што‑н. Можа б Клім пасек бы падлогу і пабіў увесь посуд у хаце, каб урэшце не схапілі яго за рукі мужчыны. Ермаловіч. Андрэй плюнуў: «Пякло ўсё лета, як на скаварадзе сядзелі, а тут — град. Пасек усё на свеце. Дабіў недзе і на полі тое, што яшчэ асталося, не згарэла за лета». Пташнікаў.
5. што, чаго і без дап. Сячы некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)