падпіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Тое, што і падапхнуць (у 1 знач.).

|| незак. падпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпіхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпіхну́ падпіхнё́м
2-я ас. падпіхне́ш падпіхняце́
3-я ас. падпіхне́ падпіхну́ць
Прошлы час
м. падпіхну́ў падпіхну́лі
ж. падпіхну́ла
н. падпіхну́ла
Загадны лад
2-я ас. падпіхні́ падпіхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падпіхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпіхну́ць сов. подтолкну́ть, подпихну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Тое, што і падапхнуць (у 1 знач.). Дзядзька Хведар прывітаўся па-ваеннаму і падпіхнуў хлопчыка наперад. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхваць — падпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпихну́ть сов., разг. падпіхну́ць, падапхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подтолкну́ть сов., прям., перен. падштурхну́ць, падпіхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подти́снуть сов., прост. падці́снуць; (подпихнуть) падапхну́ць, падпіхну́ць; (подсунуть) падсу́нуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)