падпі́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падпі́хваю падпі́хваем
2-я ас. падпі́хваеш падпі́хваеце
3-я ас. падпі́хвае падпі́хваюць
Прошлы час
м. падпі́хваў падпі́хвалі
ж. падпі́хвала
н. падпі́хвала
Загадны лад
2-я ас. падпі́хвай падпі́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падпі́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпі́хваць несов., см. падпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́хвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падпіхваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхваць — падпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпи́хивать несов., прост. падпіха́ць, падпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подта́лкивать несов. падшту́рхваць, падпіха́ць, падпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подти́скивать несов. падціска́ць; (подпихивать) падпіха́ць, падпі́хваць; (подсовывать) падсо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)