падпіха́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падпіха́ю падпіха́ем
2-я ас. падпіха́еш падпіха́еце
3-я ас. падпіха́е падпіха́юць
Прошлы час
м. падпіха́ў падпіха́лі
ж. падпіха́ла
н. падпіха́ла
Загадны лад
2-я ас. падпіха́й падпіха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падпіха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпіха́ць несов.

1. подта́лкивать, подпи́хивать;

2. (подсовывать подо что-л.) подпи́хивать; см. падапхну́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Тое, што і падапхнуць (у 1 знач.).

|| незак. падпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпіха́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падпіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́хваць несов., см. падпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхаць — падапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпи́хивать несов., прост. падпіха́ць, падпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подта́лкивать несов. падшту́рхваць, падпіха́ць, падпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпіха́цца несов., страд. подта́лкиваться; подпи́хиваться; см. падпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)