падпу́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падпу́хлы падпу́хлая падпу́хлае падпу́хлыя
Р. падпу́хлага падпу́хлай
падпу́хлае		 падпу́хлага падпу́хлых
Д. падпу́хламу падпу́хлай падпу́хламу падпу́хлым
В. падпу́хлы (неадуш.)
падпу́хлага (адуш.)		 падпу́хлую падпу́хлае падпу́хлыя (неадуш.)
падпу́хлых (адуш.)
Т. падпу́хлым падпу́хлай
падпу́хлаю		 падпу́хлым падпу́хлымі
М. падпу́хлым падпу́хлай падпу́хлым падпу́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпу́хлы подпу́хший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Крыху прыпухлы. Чарнабровы, выпешчаны твар з падпухлымі мяшочкамі пад вачыма спахмурнеў, пакутліва паморшчыўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпу́хлый падпу́хлы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подпу́хший падпу́хлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падцёклы, ‑ая, ‑ае.

Які мае падцёкі, з падцёкамі. Падцёклыя вокны. // Падпухлы ад кровазліцця пад скуру. Падцёклыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)