падпо́ўзваць гл. падпаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпо́ўзваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падпо́ўзваю падпо́ўзваем
2-я ас. падпо́ўзваеш падпо́ўзваеце
3-я ас. падпо́ўзвае падпо́ўзваюць
Прошлы час
м. падпо́ўзваў падпо́ўзвалі
ж. падпо́ўзвала
н. падпо́ўзвала
Загадны лад
2-я ас. падпо́ўзвай падпо́ўзвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падпо́ўзваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпо́ўзваць несов., см. падпаўза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́ўзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -по́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак.

1. Наблізіцца да каго-, чаго-н. паўзком.

П. да варожага дота.

2. Паўзком забрацца пад што-н.

П. пад куст.

|| незак. падпаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і падпо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подполза́ть несов. падпаўза́ць, падпо́ўзваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)