подпо́льный
1. падпо́льны; падпамо́ставы; скле́павы; сутарэ́нны; падва́льны;
2.
подпо́льная организа́ция
подпо́льная рабо́та
подпо́льная типогра́фия
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подпо́льный
1. падпо́льны; падпамо́ставы; скле́павы; сутарэ́нны; падва́льны;
2.
подпо́льная организа́ция
подпо́льная рабо́та
подпо́льная типогра́фия
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпо́льны, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца, праходзіць ва ўмовах падполля (у 2 знач.); нелегальны, тайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпо́льны
прыметнік, якасны
| падпо́льны | падпо́льнае | падпо́льныя | ||
| падпо́льнага | падпо́льнай падпо́льнае |
падпо́льнага | падпо́льных | |
| падпо́льнаму | падпо́льнай | падпо́льнаму | падпо́льным | |
| падпо́льны ( падпо́льнага ( |
падпо́льную | падпо́льнае | падпо́льныя ( падпо́льных ( |
|
| падпо́льным | падпо́льнай падпо́льнаю |
падпо́льным | падпо́льнымі | |
| падпо́льным | падпо́льнай | падпо́льным | падпо́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падпо́льны
прыметнік, адносны
| падпо́льны | падпо́льнае | падпо́льныя | ||
| падпо́льнага | падпо́льнай падпо́льнае |
падпо́льнага | падпо́льных | |
| падпо́льнаму | падпо́льнай | падпо́льнаму | падпо́льным | |
| падпо́льны ( падпо́льнага ( |
падпо́льную | падпо́льнае | падпо́льныя ( падпо́льных ( |
|
| падпо́льным | падпо́льнай падпо́льнаю |
падпо́льным | падпо́льнымі | |
| падпо́льным | падпо́льнай | падпо́льным | падпо́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ячэ́йка, -і,
1. Паглыбленне, дзірачка
2. Невялікая арганізацыйная група, дробная адзінка, якая ўваходзіць у склад якога
3. Невялікі акоп для аднаго стралка (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дано́с, ‑у,
Тайнае паведамленне уладам, начальству аб чыіх‑н. недазволеных, процізаконных дзеяннях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарма́т, ‑у,
1. Памер кнігі, аркуша, старонкі і пад.
2. У друкарскай справе — даўжыня і вышыня паласы набору, даўжыня радка.
[Ад лац. forma.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схо́дка, ‑і,
1. У дарэвалюцыйнай Расіі — сход прадстаўнікоў сельскай абшчыны.
2. У Беларусі ў канцы 19 — пачатку 20 стст. — назва нізавой (цэхавай) сацыял-дэмакратычнай ячэйкі, якая аб’ядноўвала рабочых (рамеснікаў) адной прафесіі.
3. Наогул — збор людзей з якой‑н. мэтай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абхо́д, ‑у,
1.
2. Месца, шлях, па якім можна абысці што‑н.
3. Участак лесу (адзін або некалькі кварталаў), які даглядаецца, абслугоўваецца адным лесніком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́йнічаць
1. де́йствовать;
2. (быть в исправности) де́йствовать, рабо́тать;
3. (владеть) де́йствовать;
4. (оказывать влияние) де́йствовать, влия́ть;
5. (чым на што) подверга́ть де́йствию (чего что);
◊ дз. на свой страх і ры́зыку — де́йствовать на свой страх и риск;
дз. на не́рвы — де́йствовать на не́рвы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)