падпо́йваць гл. падпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падпо́йваю падпо́йваем
2-я ас. падпо́йваеш падпо́йваеце
3-я ас. падпо́йвае падпо́йваюць
Прошлы час
м. падпо́йваў падпо́йвалі
ж. падпо́йвала
н. падпо́йвала
Загадны лад
2-я ас. падпо́йвай падпо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падпо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпо́йваць несов., разг. (к падпаі́ць) подпа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак., каго (што) (разм.).

Напаіць з якім-н. намерам да ап’янення.

|| незак. падпо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подпа́ивать​II несов. (к подпои́ть) падпо́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́йванне ср., разг. подпа́ивание; см. падпо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́йвацца несов., страд., разг. подпа́иваться; см. падпо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)