падплыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падплыва́нне
Р. падплыва́ння
Д. падплыва́нню
В. падплыва́нне
Т. падплыва́ннем
М. падплыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падплыва́нне ср. подплыва́ние, подплы́тие; подва́лка ж., прива́ливание; см. падплыва́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падплыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падплываць — надплысці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подплыва́ние падплыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прива́ливание

1. прыва́льванне, -ння ср.;

2. прыпіра́нне, -ння ср., прыхіна́нне, -ння ср., прыхіля́нне, -ння ср.;

3. прыва́льванне, -ння ср., падплыва́нне, -ння ср.; прыстава́нне, -ння ср.; см. прива́ливать​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)