падпару́чніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падпару́чніцкі падпару́чніцкая падпару́чніцкае падпару́чніцкія
Р. падпару́чніцкага падпару́чніцкай
падпару́чніцкае		 падпару́чніцкага падпару́чніцкіх
Д. падпару́чніцкаму падпару́чніцкай падпару́чніцкаму падпару́чніцкім
В. падпару́чніцкі
падпару́чніцкага		 падпару́чніцкую падпару́чніцкае падпару́чніцкія
Т. падпару́чніцкім падпару́чніцкай
падпару́чніцкаю		 падпару́чніцкім падпару́чніцкімі
М. падпару́чніцкім падпару́чніцкай падпару́чніцкім падпару́чніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпару́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У царскай арміі: афіцэрскі чын, рангам ніжэйшы за паручніка, а таксама асоба, якая мела гэты чын.

2. У Войску Польскім і іншых арміях: воінскае званне малодшага афіцэра, а таксама асоба, якая мела гэта званне.

|| прым. падпару́чніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)