падпа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падпа́льны падпа́льная падпа́льнае падпа́льныя
Р. падпа́льнага падпа́льнай
падпа́льнае		 падпа́льнага падпа́льных
Д. падпа́льнаму падпа́льнай падпа́льнаму падпа́льным
В. падпа́льны (неадуш.)
падпа́льнага (адуш.)		 падпа́льную падпа́льнае падпа́льныя (неадуш.)
падпа́льных (адуш.)
Т. падпа́льным падпа́льнай
падпа́льнаю		 падпа́льным падпа́льнымі
М. падпа́льным падпа́льнай падпа́льным падпа́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпа́л, -у, м.

1. гл. падпаліць.

2. Смадякі, трэскі і пад., што служаць для распальвання печы.

Прывезці смалякоў на п.

|| прым. падпа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)