падпалко́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Афіцэрскае званне, чын, рангам вышэйшы за маёра і ніжэйшы за палкоўніка, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. падпалко́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпалко́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падпалко́ўнік падпалко́ўнікі
Р. падпалко́ўніка падпалко́ўнікаў
Д. падпалко́ўніку падпалко́ўнікам
В. падпалко́ўніка падпалко́ўнікаў
Т. падпалко́ўнікам падпалко́ўнікамі
М. падпалко́ўніку падпалко́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпалко́ўнік м. подполко́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпалко́ўнік, ‑а, м.

Званне або чын афіцэра ў арміі, рангам ніжэй палкоўніка. // Асоба, якая мае гэтае званне або чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інжыне́р-падпалко́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-падпалко́ўнік інжыне́р-падпалко́ўнікі
Р. інжыне́р-падпалко́ўніка інжыне́р-падпалко́ўнікаў
Д. інжыне́р-падпалко́ўніку інжыне́р-падпалко́ўнікам
В. інжыне́р-падпалко́ўніка інжыне́р-падпалко́ўнікаў
Т. інжыне́р-падпалко́ўнікам інжыне́р-падпалко́ўнікамі
М. інжыне́р-падпалко́ўніку інжыне́р-падпалко́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́р-падпалко́ўнік м. инжене́р-подполко́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подполко́вник падпалко́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подполко́вник-инжене́р падпалко́ўнік-інжыне́р, род. падпалко́ўніка-інжыне́ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́танасць, ‑і, ж.

Веды, набытыя ў выніку пастаяннага і грунтоўнага чытання. Падпалкоўнік Вагін .. прыняў ветліва.. Адразу пачаў гаворку пра літаратуру, паказваючы сваю начытанасць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)