падо́ўжаны, -ая, -ае.

1. Які мае даўгаватую форму.

Малочнае возера мае падоўжаную форму.

2. Больш працяглы, доўгі. У граматыцы: вымаўлены працягла.

Падоўжаныя зычныя гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падо́ўжаны удлинённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падо́ўжаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падо́ўжаны падо́ўжаная падо́ўжанае падо́ўжаныя
Р. падо́ўжанага падо́ўжанай
падо́ўжанае
падо́ўжанага падо́ўжаных
Д. падо́ўжанаму падо́ўжанай падо́ўжанаму падо́ўжаным
В. падо́ўжаны (неадуш.)
падо́ўжанага (адуш.)
падо́ўжаную падо́ўжанае падо́ўжаныя (неадуш.)
падо́ўжаных (адуш.)
Т. падо́ўжаным падо́ўжанай
падо́ўжанаю
падо́ўжаным падо́ўжанымі
М. падо́ўжаным падо́ўжанай падо́ўжаным падо́ўжаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падо́ўжаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падо́ўжаны падо́ўжаная падо́ўжанае падо́ўжаныя
Р. падо́ўжанага падо́ўжанай
падо́ўжанае
падо́ўжанага падо́ўжаных
Д. падо́ўжанаму падо́ўжанай падо́ўжанаму падо́ўжаным
В. падо́ўжаны (неадуш.)
падо́ўжанага (адуш.)
падо́ўжаную падо́ўжанае падо́ўжаныя (неадуш.)
падо́ўжаных (адуш.)
Т. падо́ўжаным падо́ўжанай
падо́ўжанаю
падо́ўжаным падо́ўжанымі
М. падо́ўжаным падо́ўжанай падо́ўжаным падо́ўжаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падо́ўжаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падо́ўжаны падо́ўжаная падо́ўжанае падо́ўжаныя
Р. падо́ўжанага падо́ўжанай
падо́ўжанае
падо́ўжанага падо́ўжаных
Д. падо́ўжанаму падо́ўжанай падо́ўжанаму падо́ўжаным
В. падо́ўжаны (неадуш.)
падо́ўжанага (адуш.)
падо́ўжаную падо́ўжанае падо́ўжаныя (неадуш.)
падо́ўжаных (адуш.)
Т. падо́ўжаным падо́ўжанай
падо́ўжанаю
падо́ўжаным падо́ўжанымі
М. падо́ўжаным падо́ўжанай падо́ўжаным падо́ўжаных

Кароткая форма: падо́ўжана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падо́ўжаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падоўжыць.

2. у знач. прым. Які мае даўгаватую форму. Большасць азёр мае падоўжаную форму і быццам выцягнута з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход — у напрамку руху ледніка. Гавеман.

3. у знач. прым. Больш працяглы, доўгі. Група падоўжанага дня. // У граматыцы — вымаўлены працягла. Падоўжаныя гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліне́йна-падо́ўжаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліне́йна-падо́ўжаны ліне́йна-падо́ўжаная ліне́йна-падо́ўжанае ліне́йна-падо́ўжаныя
Р. ліне́йна-падо́ўжанага ліне́йна-падо́ўжанай
ліне́йна-падо́ўжанае
ліне́йна-падо́ўжанага ліне́йна-падо́ўжаных
Д. ліне́йна-падо́ўжанаму ліне́йна-падо́ўжанай ліне́йна-падо́ўжанаму ліне́йна-падо́ўжаным
В. ліне́йна-падо́ўжаны (неадуш.)
ліне́йна-падо́ўжанага (адуш.)
ліне́йна-падо́ўжаную ліне́йна-падо́ўжанае ліне́йна-падо́ўжаныя (неадуш.)
ліне́йна-падо́ўжаных (адуш.)
Т. ліне́йна-падо́ўжаным ліне́йна-падо́ўжанай
ліне́йна-падо́ўжанаю
ліне́йна-падо́ўжаным ліне́йна-падо́ўжанымі
М. ліне́йна-падо́ўжаным ліне́йна-падо́ўжанай ліне́йна-падо́ўжаным ліне́йна-падо́ўжаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удлинённый падо́ўжаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ава́л, -а, м.

Фігура, якая ўтворана замкнутай крывой лініяй і нагадвае формай падоўжаны круг.

Прыгожы а. твару.

|| прым. ава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадаўгава́ты, ‑ая, ‑ае.

Падоўжаны; большы ў даўжыню, чым у шырыню. У вузкім, прадаўгаватым пакоі паўзмрок, на стале, з краю, лямпа, вокны завешаны шчыльнай чорнай паперай. Навуменка. Свежыя, зялёныя, прадаўгаватыя — адзін у адзін — .. [агуркі] радавалі вока гаспадыні і госця. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)