Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падо́хнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падо́хну |
падо́хнем |
| 2-я ас. |
падо́хнеш |
падо́хнеце |
| 3-я ас. |
падо́хне |
падо́хнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падо́х |
падо́хлі |
| ж. |
падо́хла |
| н. |
падо́хла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падо́хшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падо́хнуць сов. (в большом количестве) передо́хнуть; подо́хнуть; (о скоте — ещё) пасть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падо́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Здохнуць (пра жывёлін, насякомых). — Мы худобу пракормім, — падвясельваў бацьку Папас, — сена дастанем, насячом гучкоў, вецця, галін — не падохне жывёла. Колас. // Груб. Памерці (пра людзей). [Селянін:] — А ў.. [брата] жонка там жа [у сібірскай тайзе] падарвалася і памерла.. Каб яшчэ там жыць, дык і самі падохлі б, як пацукі. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., до́хне; дох, -хла; незак.
Паміраць, здыхаць (пра жывёлу, насякомых).
Ад мухамораў мухі дохнуць.
Ад бяскорміцы жывёла дохне.
|| зак. здо́хнуць, здо́хне; здох, здо́хла і (пра многіх) падо́хнуць, -не; -до́х, -хла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́дахнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; вы́дах, -хла; зак. (разм.).
Здохнуць, падохнуць; перавесціся (пра жывёлу).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
поколе́ть сов., разг. падо́хнуць, паздыха́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подо́хнуть сов. здо́хнуць; (о всех, многих) паздыха́ць, падо́хнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дахнуць, ‑не; пр. выдах, ‑ла; зак.
Разм. Здохнуць, падохнуць; перавесціся (аб жывёле). — От, каб цябе ваўкі зарэзалі, каб ты была выдахла, падла натурыстая! — зганяў чалавек у лаянцы злосць. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здо́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. здох, ‑ла; зак.
Падохнуць, акалець (пра жывёлу, насякомых). Калі жарабятка ўродзіцца з лысінкаю, то яно ці здохне, ці яго воўк з’есць. З нар. // Разм. груб. Памерці (пра чалавека). Каб не клін ды не мох, цясляр з голаду б здох. З нар.
•••
Воўк у лесе (за гарою) здох гл. воўк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)