паднябе́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паднябе́сны |
паднябе́сная |
паднябе́снае |
паднябе́сныя |
| Р. |
паднябе́снага |
паднябе́снай
паднябе́снае |
паднябе́снага |
паднябе́сных |
| Д. |
паднябе́снаму |
паднябе́снай |
паднябе́снаму |
паднябе́сным |
| В. |
паднябе́сны (неадуш.)
паднябе́снага (адуш.) |
паднябе́сную |
паднябе́снае |
паднябе́сныя (неадуш.)
паднябе́сных (адуш.) |
| Т. |
паднябе́сным |
паднябе́снай
паднябе́снаю |
паднябе́сным |
паднябе́снымі |
| М. |
паднябе́сным |
паднябе́снай |
паднябе́сным |
паднябе́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паднябе́сны, см. падне́бны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паднябе́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які распасціраецца да самага неба. У думках і ў душы [Сцяпана] Мая займала першае месца. Найлепшы замак на паднябесным краявідзе начных гор ён аддаў ёй. Дуброўскі.
2. Які знаходзіцца або адбываецца ў паднябессі. Паднябесны палёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поднебе́сный уст. паднябе́сны; зямны́, зе́мны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падне́бны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і паднябесны. Шчаслівы, хто адвагу мае З паднебнай высі ўзяць разгон! Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высокі; высозны, высачэзны, высачэнны (разм.); паднябесны, небасяжны (перан., паэт.) / пра чалавека: сажнёвага росту, у сажань; рослы, даўгавязы (разм.); доўгі (перан.) / пра дрэва: выносны, выносісты, вынёслы; цяглы (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)