паднябе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паднябе́нны паднябе́нная паднябе́ннае паднябе́нныя
Р. паднябе́ннага паднябе́ннай
паднябе́ннае		 паднябе́ннага паднябе́нных
Д. паднябе́ннаму паднябе́ннай паднябе́ннаму паднябе́нным
В. паднябе́нны (неадуш.)
паднябе́ннага (адуш.)		 паднябе́нную паднябе́ннае паднябе́нныя (неадуш.)
паднябе́нных (адуш.)
Т. паднябе́нным паднябе́ннай
паднябе́ннаю		 паднябе́нным паднябе́ннымі
М. паднябе́нным паднябе́ннай паднябе́нным паднябе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паднябе́нны нёбный;

~нная по́ласць — анат. нёбная по́лость;

~ныя зы́чныя — лингв. нёбные согла́сные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паднябе́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паднябення. Паднябенная косць.

2. У мовазнаўстве — такі, пры вымаўленні якога язык датыкаецца да паднябення (пра гукі мовы). Паднябенныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паднябе́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Верхняя частка поласці рота.

Цвёрдае п.

|| прым. паднябе́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

язы́чна-паднябе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язы́чна-паднябе́нны язы́чна-паднябе́нная язы́чна-паднябе́ннае язы́чна-паднябе́нныя
Р. язы́чна-паднябе́ннага язы́чна-паднябе́ннай
язы́чна-паднябе́ннае		 язы́чна-паднябе́ннага язы́чна-паднябе́нных
Д. язы́чна-паднябе́ннаму язы́чна-паднябе́ннай язы́чна-паднябе́ннаму язы́чна-паднябе́нным
В. язы́чна-паднябе́нны язы́чна-паднябе́нную язы́чна-паднябе́ннае язы́чна-паднябе́нныя
Т. язы́чна-паднябе́нным язы́чна-паднябе́ннай
язы́чна-паднябе́ннаю		 язы́чна-паднябе́нным язы́чна-паднябе́ннымі
М. язы́чна-паднябе́нным язы́чна-паднябе́ннай язы́чна-паднябе́нным язы́чна-паднябе́нных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гло́тачна-паднябе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гло́тачна-паднябе́нны гло́тачна-паднябе́нная гло́тачна-паднябе́ннае гло́тачна-паднябе́нныя
Р. гло́тачна-паднябе́ннага гло́тачна-паднябе́ннай
гло́тачна-паднябе́ннае		 гло́тачна-паднябе́ннага гло́тачна-паднябе́нных
Д. гло́тачна-паднябе́ннаму гло́тачна-паднябе́ннай гло́тачна-паднябе́ннаму гло́тачна-паднябе́нным
В. гло́тачна-паднябе́нны (неадуш.)
гло́тачна-паднябе́ннага (адуш.)		 гло́тачна-паднябе́нную гло́тачна-паднябе́ннае гло́тачна-паднябе́нныя (неадуш.)
гло́тачна-паднябе́нных (адуш.)
Т. гло́тачна-паднябе́нным гло́тачна-паднябе́ннай
гло́тачна-паднябе́ннаю		 гло́тачна-паднябе́нным гло́тачна-паднябе́ннымі
М. гло́тачна-паднябе́нным гло́тачна-паднябе́ннай гло́тачна-паднябе́нным гло́тачна-паднябе́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

язы́чна-паднябе́нны лингв. язы́чно-нёбный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

язы́чно-нёбный лингв. язы́чна-паднябе́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нёбный

1. анат. паднябе́нны;

нёбная по́лость паднябе́нная по́ласць;

нёбная занаве́ска мя́ккае паднябе́нне;

2. лингв. паднябе́нны;

нёбные согла́сные паднябе́нныя зы́чныя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)