падміна́ць гл. падмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падміна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падміна́ю падміна́ем
2-я ас. падміна́еш падміна́еце
3-я ас. падміна́е падміна́юць
Прошлы час
м. падміна́ў падміна́лі
ж. падміна́ла
н. падміна́ла
Загадны лад
2-я ас. падміна́й падміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падміна́ць несов. подмина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмя́ць, -дамну́, -дамне́ш, -дамне́; -дамнём, -дамняце́, -дамну́ць; -дамні́; -мя́ты; зак., каго-што.

Наваліўшыся, прыдушыць.

П. пад сябе праціўніка (у барацьбе).

|| незак. падміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подмина́ть несов. падміна́ць; падбіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падміна́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падмінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)