падмя́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмя́ты |
падмя́тая |
падмя́тае |
падмя́тыя |
| Р. |
падмя́тага |
падмя́тай падмя́тае |
падмя́тага |
падмя́тых |
| Д. |
падмя́таму |
падмя́тай |
падмя́таму |
падмя́тым |
| В. |
падмя́ты (неадуш.) падмя́тага (адуш.) |
падмя́тую |
падмя́тае |
падмя́тыя (неадуш.) падмя́тых (адуш.) |
| Т. |
падмя́тым |
падмя́тай падмя́таю |
падмя́тым |
падмя́тымі |
| М. |
падмя́тым |
падмя́тай |
падмя́тым |
падмя́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падмя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмя́ты |
падмя́тая |
падмя́тае |
падмя́тыя |
| Р. |
падмя́тага |
падмя́тай падмя́тае |
падмя́тага |
падмя́тых |
| Д. |
падмя́таму |
падмя́тай |
падмя́таму |
падмя́тым |
| В. |
падмя́ты (неадуш.) падмя́тага (адуш.) |
падмя́тую |
падмя́тае |
падмя́тыя (неадуш.) падмя́тых (адуш.) |
| Т. |
падмя́тым |
падмя́тай падмя́таю |
падмя́тым |
падмя́тымі |
| М. |
падмя́тым |
падмя́тай |
падмя́тым |
падмя́тых |
Кароткая форма: падмя́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падмя́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падмяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подмя́тый падмя́ты; падабра́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)