падмята́йла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падмята́йла падмята́йлы
Р. падмята́йлы падмята́йлаў
Д. падмята́йлу падмята́йлам
В. падмята́йлу падмята́йлаў
Т. падмята́йлам падмята́йламі
М. падмята́йле падмята́йлах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмята́йла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падмята́йла падмята́йлы
Р. падмята́йлы падмята́йлаў
Д. падмята́йле падмята́йлам
В. падмята́йлу падмята́йлаў
Т. падмята́йлай
падмята́йлаю		 падмята́йламі
М. падмята́йле падмята́йлах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмята́йла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Тое, што і падмятальшчык. Хлебапёкамі, кухарамі, калідорнымі, падмятайламі [у турме] былі толькі крымінальнікі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́хцік, ‑а, м.

Уст. Хлопчык, які служыў на кухні. — Ты [Сымон] — падкухцік, ты — музыка, Падмятайла, ваданос. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмета́ла прост. падмята́йла, -лы м. и ж., падмята́ла, -лы м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)