падму́ркавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падму́ркавы |
падму́ркавая |
падму́ркавае |
падму́ркавыя |
| Р. |
падму́ркавага |
падму́ркавай
падму́ркавае |
падму́ркавага |
падму́ркавых |
| Д. |
падму́ркаваму |
падму́ркавай |
падму́ркаваму |
падму́ркавым |
| В. |
падму́ркавы (неадуш.)
падму́ркавага (адуш.) |
падму́ркавую |
падму́ркавае |
падму́ркавыя (неадуш.)
падму́ркавых (адуш.) |
| Т. |
падму́ркавым |
падму́ркавай
падму́ркаваю |
падму́ркавым |
падму́ркавымі |
| М. |
падму́ркавым |
падму́ркавай |
падму́ркавым |
падму́ркавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падму́ркавы фунда́ментный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падму́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падмурка (у 1 знач.); прызначаны для падмурка. І першы падмуркавы камень Пайшоў ад яго [старшыні] па руках. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падму́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.
1. Каменная ці цагляная кладка пад чым-н., фундамент.
П. хаты.
Закласці п.
2. перан. База, апора, аснова (кніжн.).
Эканоміка — п. жыцця грамадства.
|| прым. падму́ркавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)