падмо́чваць гл. падмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падмо́чваю падмо́чваем
2-я ас. падмо́чваеш падмо́чваеце
3-я ас. падмо́чвае падмо́чваюць
Прошлы час
м. падмо́чваў падмо́чвалі
ж. падмо́чвала
н. падмо́чвала
Загадны лад
2-я ас. падмо́чвай падмо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падмо́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмо́чваць несов. подма́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.

Даць падмокнуць.

П. паперу.

◊

Падмачыць рэпутацыю — знізіць чый-н. аўтарытэт, выставіць з нядобрага боку.

|| незак. падмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подма́чивать несов. падмо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмо́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падмачыцца.

2. Зал. да падмочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)