падмо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падмо́тка
Р. падмо́ткі
Д. падмо́тцы
В. падмо́тку
Т. падмо́ткай
падмо́ткаю
М. падмо́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмо́тка ж. подмо́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмо́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмо́тка ж. падмо́тванне, -ння ср., падмо́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подвёртка ж.

1. (действие) разг. падкру́чванне, -ння ср.;

2. (обмотка) обл. падмо́тка, -кі ж.; (портянка) ану́ча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)