падме́ска гл. падмясіць, падмяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падме́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падме́ска
Р. падме́скі
Д. падме́сцы
В. падме́ску
Т. падме́скай
падме́скаю
М. падме́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падме́ска ж., в разн. знач. подме́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падме́ска, ‑і, ДМ ‑месцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмясіць.

2. Тое, што падмешваюць у што‑н., да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмясі́ць, -мяшу́, -ме́сіш, -ме́сіць; -ме́шаны; зак., што і чаго.

Месячы, дабавіць.

П. мукі ў цеста.

|| незак. падме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падме́шванне, -я, н. і падме́ска, -і, ДМ падме́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падме́с, ‑у, м.

Тое, што і падмеска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подме́ска ж., разг.

1. (действие) падме́шванне, -ння ср., падме́ска, -кі ж., см. подме́с м.;

2. (то, что подмешивается) падме́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмяшаць.

2. Тое, што падмешана да чаго‑н.; падмеска (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)