падмачы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падмачу́ся падмо́чымся
2-я ас. падмо́чышся падмо́чыцеся
3-я ас. падмо́чыцца падмо́чацца
Прошлы час
м. падмачы́ўся падмачы́ліся
ж. падмачы́лася
н. падмачы́лася
Загадны лад
2-я ас. падмачы́ся падмачы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час падмачы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмачы́цца сов. подмочи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмачы́цца, ‑мочыцца; зак.

Тое, што і падмокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмочи́ться прост. падмачы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмо́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падмачыцца.

2. Зал. да падмочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)