падмацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.
1. што. Умацаваць дадаткова.
П. плот падпоркамі.
П. думку фактамі (перан.).
2. каго (што). Накарміць для надання сілы.
П. дойных кароў буракамі.
|| незак. падмацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. падмацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся (да 2 знач.); незак. падмацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. падмацава́нне, -я, н. і падмацо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падмацава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падмацу́ю |
падмацу́ем |
| 2-я ас. |
падмацу́еш |
падмацу́еце |
| 3-я ас. |
падмацу́е |
падмацу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падмацава́ў |
падмацава́лі |
| ж. |
падмацава́ла |
| н. |
падмацава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падмацу́й |
падмацу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падмацава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падмацава́ць сов., в разн. знач. подкрепи́ть;
п. плот падпо́ркамі — подкрепи́ть забо́р подпо́рками;
п. ду́мку фа́ктамі — подкрепи́ть мысль фа́ктами
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падмацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго-што.
1. Умацаваць для трываласці. [Люба Лук’янская] наняла чалавека, і ён падмацаваў столь, яна выбеліла сцены. Чорны.
2. Падтрымаць, узмацніць чым‑н. Падмацаваць гаспадарку тэхнікай. // Даць паесці, выпіць чаго‑н.; падкарміць. Падмацаваць сябе малаком. □ Двое калгаснікаў, пастаўленых даглядаць рагатую жывёлу, бралі са склепа буракі, каб падмацаваць дойных кароў. Колас.
3. перан. Павысіць значнасць чаго‑н. якімі‑н. доказамі; пацвердзіць. Падмацаваць думку фактамі. □ — Праўда, сынок, праўда — вось гэта рацыя! — махаючы галавою, падмацавала Петрусёвы словы Стэпа. Гартны. [Сакратар абкома] з асаблівым націскам вымавіў апошнюю фразу, падмацаваўшы яе рэзкім жэстам. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подкрепи́ть сов.
1. падмацава́ць;
2. (едой и т. п.) падмацава́ць, падсілкава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падмацава́нне, -я, н.
1. гл. падмацаваць.
2. мн. -і, -яў. Тое, што падмацоўвае, служыць дапамогай, падтрымкай (пераважна пра дадатковыя людскія рэзервы).
Прыбылі свежыя падмацаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падмацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмацаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмацава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падмацаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмацава́ны в разн. знач. подкреплённый; см. падмацава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мацу́нак, -нку, м. (разм.).
1. Уласцівасць моцнага; моц, трываласць.
У віне дзесяць градусаў мацунку.
Мароз набірае м.
М. матэрыі.
2. Яда, якой можна падсілкавацца, падмацаваць сілы.
Жытні хлеб — здаровы м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)