падмахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Падпісаць, паставіць свой подпіс пад чым-н. спехам ці не чытаючы таго, што падпісваеш.

П. загад.

|| незак. падма́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмахну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падмахну́ падмахнё́м
2-я ас. падмахне́ш падмахняце́
3-я ас. падмахне́ падмахну́ць
Прошлы час
м. падмахну́ў падмахну́лі
ж. падмахну́ла
н. падмахну́ла
Загадны лад
2-я ас. падмахні́ падмахні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падмахну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмахну́ць сов., разг. (подписывать) подмахну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Разм. Паставіць свой подпіс пад чым‑н., падпісаць што‑н. Падмахнуць загад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмахну́ть сов. падмахну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)