падма́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падма́хваю падма́хваем
2-я ас. падма́хваеш падма́хваеце
3-я ас. падма́хвае падма́хваюць
Прошлы час
м. падма́хваў падма́хвалі
ж. падма́хвала
н. падма́хвала
Загадны лад
2-я ас. падма́хвай падма́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падма́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падма́хваць несов., разг. (подписывать) подма́хивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Падпісаць, паставіць свой подпіс пад чым-н. спехам ці не чытаючы таго, што падпісваеш.

П. загад.

|| незак. падма́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падма́хванне ср., разг. подма́хивание; см. падма́хваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подма́хивать несов., в разн. знач., разг. падма́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)