падмасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падмашчу́ падмо́сцім
2-я ас. падмо́сціш падмо́сціце
3-я ас. падмо́сціць падмо́сцяць
Прошлы час
м. падмасці́ў падмасці́лі
ж. падмасці́ла
н. падмасці́ла
Загадны лад
2-я ас. падмасці́ падмасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падмасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмасці́ць сов. подмости́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмасці́ць, ‑машчу, ‑мосціш, ‑мосціць; зак., што.

1. Замасціць дадаткова. Падмасціць вуліцу.

2. Падлажыць, падаслаць пад каго‑н. што‑н. Падмасціць пад галаву падушку. □ Тату пасадзілі на сані, падмасцілі пад плечы куль саломы, і дзядзька Базыль, сцебануўшы каня, пагнаў да гасцінца. Каліна. Хлопцы ехалі, падмасціўшы пад сябе кажухі і сярмягі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмо́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмо́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падмасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмости́ть сов., разг. падмасці́ць; (камнем) падбрукава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)