назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| падмалё́ўкі | |
| падмалё́ўцы | |
| падмалё́ўку | |
| падмалё́ўкай падмалё́ўкаю |
|
| падмалё́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| падмалё́ўкі | |
| падмалё́ўцы | |
| падмалё́ўку | |
| падмалё́ўкай падмалё́ўкаю |
|
| падмалё́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (действие) подмалёвка;
2. (основной слой в живописи) подмалёвка, подмалёвок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. У жывапісе — падрыхтоўчая стадыя работы над карцінай; слой фарбы, які наносіцца на палатно пасля папярэдняй пропісі для перадачы светаценю, аб’ёмнасці фігур і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны;
1. што. Дадаць што
2. што. Злёгку памаляваць.
3.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подмалёвок
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подрисо́вка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подкра́ска
1. падфарбо́ўванне, -ння
2. прыхаро́шванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)