падлічэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падлічэ́нне |
падлічэ́нні |
| Р. |
падлічэ́ння |
падлічэ́нняў |
| Д. |
падлічэ́нню |
падлічэ́нням |
| В. |
падлічэ́нне |
падлічэ́нні |
| Т. |
падлічэ́ннем |
падлічэ́ннямі |
| М. |
падлічэ́нні |
падлічэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
исчисле́ние ср.
1. (действие) падлі́к, -ку м., падлі́чванне, -ння ср., падлічэ́нне, -ння ср., лічэ́нне, -ння ср.; вылічэ́нне, -ння ср., вылі́чванне, -ння ср.;
2. мат. вылічэ́нне, -ння ср.;
дифференциа́льное исчисле́ние дыферэнцыя́льнае вылічэ́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)